Verdiep je yoga

Verdiep je yoga beoefening in drie stappen, voelen, navoelen en toelaten

Tijdens het beoefenen van yoga gebeurt het regelmatig dat we hard aan het werk zijn om in een moeilijke houding (asana) te komen. We zijn blij als we slagen en balen als het niet lukt, helemaal als je buurvrouw het wel kan. Al snel lijkt het de bedoeling van yoga om te leren om in die moeilijk houdingen te komen. Dan lijk je goed bezig te zijn……..

Maar wat levert dat je op, als je na vele jaren oefenen in houdingen kunt staan die bijna niemand kan? Waarom zou je a die moeite doen als je geen acrobaat wilt worden?

De beoefening van yoga kan veel effectiever en dieper gaan met een vleugje VNT. Je kunt jezelf beter leren kennen, jezelf meer accepteren en vrijheid creëren als je tijdens de asanas ruimte maakt voor voelen, navoelen en toelaten.

Voelen
Tijdens de asana richt je een deel van je aandacht op wat je voelt. Lichaamssensatie zoals pijn, strekking, spanning en ontspanning. Maar ook emoties en gevoelens. Angst, schaamte, verrukking etc.

Navoelen
Na de asana voel je na wat het effect is. Zo leer je wat de houding voor jou doet.

Toelaten
Dit is misschien wel het allerbelangrijkste. Tijdens het voelen en navoelen laat je toe wat je ervaart. Met een milde houding, een houding van ‘wat ik nu ervaar dat past bij mij op dit moment, het is oké’.
Ook negatieve en ongewenste gevoelens mogen er zijn. Die hoeven niet weg. Dat werkt helend en bevrijdend. Zo ontstaat mildheid en zelfacceptatie. Het verzet en niet toelaten van bepaalde ervaringen en emoties wordt langzaam maar zeker minder.

Een voorbeeld
Je doet een balans-oefening, de boom. Je staat in de houding en je voelt je enkel aanspannen van je standbeen, het trekt een beetje in je onderrug en je adem stopt. Je voelt angst om te vallen in je hart. Je schouders verstarren. En daar ga je. Oeps….je voet snel terug op de mat. Beschaamt kijk je om je heen……je merkt je schaamte op en laat deze toe. Je voelt het weer langzaam wegzakken. Je doet de houding nogmaals en voelt je angst. Ook deze emotie laat je toe, ‘oke, dat hoort blijkbaar bij mij’. Je zet beide voeten weer op de grond en voel na. De angst vertrekt weer, de schaamte is nog heel licht aanwezig. Je voelt opluchting dat je weer stevig op de grond staat. Langzaam voel je wat enthousiasme opkomen, je voelt je levendig.